گچ

برای استفاده از این محصول در ساختمان ابتدا باید آن را با آب مخلوط نمود بدین نحو که گچ را در ظرفی ریخته و به آن آب اضافه می کنیم. نسبت گچ به آبی که مورد استفاده قرار می گیرد باید متناسب باشد.
وقتی گیرش اولیه خود را بدست آورد آن را به کمک ماله روی سطح مورد نظر می توان اجرا نمود. حرکت ماله باید به صورت مورب نسبت به دیوار باشد؛ زیرا تنها خط کناری ماله می تواند سطحی صاف و یکدست ایجاد نماید.
با اجرای این روش ضخامت سطح را به اندازه مورد نظر می توان رساند. برای سفیدکاری ساختمان و پوشش روی آن و خاک اغلب از ترکیب گچ و آب استفاده می شود زیرا سطحی سفید رنگ ایجاد می کند اما برای تولید ملات گچ خاک رس را با آب ترکیب می نمایند.
گچ و خاک برای تولید این ملات به میزان مساوی استفاده می شوند، اما بر اساس زودگیر یا تندگیر بودن می توان خاک رس را کمتر یا بیشتر به کار برد.
این ماده وقتی با آب ترکیب می شود، گرما ایجاد می کند. این گرما 20 درجه گرم تر از محیط مورد نظر است، از این رو ملات گچ را می توان در دماهای پایین نیز استفاده نمود.
زودگیر بودن این محصول باعث شده ملات آن را فقط به اندازه مصرف تهیه نمایند، زیرا قبل از اتمام کار و سفید کردن کل دیوار خشک و سخت می شود.
گچ در صورت گیرش افزایش حجم پیدا می کند و با پر کردن سوراخ ها و منافذ، سطحی یکدست ایجاد می نماید. همانطور که گفته شد این متریال زودگیر است اما برای کندگیر کردن آن می توان میزان آب را زیادتر کرد و ملات ایجاد شده را ورز داد. ملات حاصل از این روش را گچ کشته می نامند.
گچ کشته اصولاٌ برای سفیدکاری دیوارها استفاده می شود. ملات گچ کشته قبل از خشک شدن خاصیت الاستیسیته خود را از دست نمی دهد.
زودگیر بودن و افزایش حجم از جمله ویژگی های بارز این ماده هستند که این ماده را به متریالی پر مصرف در صنعت ساختمان تبدیل نموده اند.

اگر هنگام تولید ملات گچی میزان گچی که با آب مخلوط می شود از حد مشخص کمتر باشد، پس از خشک شدن کاهش حجم داده، در نتیجه سطح ترک می خورد.
اگر ضخامت گچی که بر روی دیوار کشیده می شود بیشتر از 8 سانتی متر باشد، لایه رویه خشک می شود، در حالی که لایه های زیرین هنوز خشک نشده اند. این امر موجب ترک خوردگی سطح می شود، بنابراین ملات آن را باید به صورت لایه ای نازک در حد استاندارد روی سطوح اعمال کرد.
گچ رنگی
گچ رنگی از ترکیب پودرهای رنگی شیمیایی در گچ ساده ساخته می شود. گچ به طور طبیعی دارای رنگ سفید یا خاکستری مایل به سفید یا کرم می باشد و با استفاده از افزودنی های طبیعی یا شیمیایی رنگ دهنده و بدون تغییر خواص آن می توان انواع گچ را در رنگ های مختلف تولید نمود. از گچ رنگی در ساخت گچ تحریر، پوشش دیوارها، ساخت مجسمه و ساخت دکورهای تزئینی استفاده می شود.

نکات پایانی

گچ از جمله مصالحی است که صرفاً برای نازک کاری ساختمان به کار می رود و مصرف آن برای سطوح باربر مناسب نیست. در قسمت هایی از ساختمان که سطوح گچی در معرض بخار آب قرار می گیرند، باید روی آن ها یک لایه رنگ روغنی کشیده شود. هر چند این رنگ نمی تواند به طور صد درصد سطوح گچی را ضد آب کند اما تا حدی دوام آن ها را بالاتر می برد.